471 Eg veit i himmerik ei borg

Kristenfolket: 
1. Eg veit i himmerik ei borg, 
ho skin som soli klåre, 
der er kje synder eller sorg, 
der er kje gråt og tåre. 

2. Der inne bur Guds eigen Son 
i herlegdom og æra, 
han er mi trøyst og trygge von,
hjå honom eg skal vera. 

3. Eg er ein fattig ferdamann, 
må mine vegar fara 
herfrå og til mitt fedraland, 
Gud meg på vegen vara! 

Kristus: 
4. Eg med mitt blod deg dyrt har løyst,
eg inn til deg vil treda, 
og gjeva hjarta mod og trøyst 
og venda sorg til gleda. 

5. Er du meg tru og bruka vil 
Guds ord og sakramente, 
di synd er gløymd, di sorg vert still, 
di heimferd glad du vente! 

6. Når verdi all som drivesand 
med gull og glede viker,
då stend eg ved di høgre hand, 
ein ven som aldri sviker. 

Kristenfolket: 
7. Eg fattig hit til verdi kom 
og rann av ringe røter, 
fer herifrå med handi tom, 
og dødens vald meg møter. 

8. Men visst eg veit ein morgon renn, 
då dødens natt skal enda. 
Mi likam opp or gravi stend, 
og evig fryd får kjenna. 

9. Så hjelp oss du vår Herre Krist, 
ditt blod for oss har runne! 
Din beiske død har sant og visst 
oss himmeriket vunne. 

10. Me takkar deg til evig tid, 
Gud Fader, alle saman, 
for du er oss so mild og blid 
i Jesus Kristus! Amen.

Text: Tysk 1500-tal, norsk övers B Støylen 1905 (NoS 843)
Melodi: Folkmelodi från Hallingdal